Gepubliceerd op katholiek.nl
Een paar maanden geleden bezocht ik de website van de Antoniusparochie in Best. Meteen viel me de zelfbewuste toon op die de site aansloeg. Zo’n toon had ik nog nergens aangetroffen onder de websites van de parochies in Noord-Brabant en gelooft u me, ik heb ze inmiddels allemaal bezocht.
“Geen ellenlange verhalen hier over bouwpastoors, antieke kunstschatten uit het verleden of andere interessante wetenswaardigheden uit vorige eeuwen”, zo stond er te lezen. De parochie werd in de jaren vijftig opgericht in een nieuwe arbeiderswijk van Best. In het dorp keek men neer op deze wijk, waar voornamelijk arbeiders van de schoenfabriek van Bata woonden.
Pastoor Duffhaus was de grote man van de parochie: hij behoorde tot de generatie van de priester-arbeiders, had een groot sociaal gevoel en wist precies de goede toon te treffen.
Ook na de dood van Duffhaus bleef de parochie een heel eigen karakter houden. Nu heeft het bisdom het bestuur van de parochie van zijn taak ontheven omdat het niet wil meewerken aan een fusie. Het bisdom kwam de parochie al tegemoet – de kerk mag ondanks een eerder besluit tot sluiting open blijven.
Maar het parochiebestuur wil niets van een fusie weten. Ongetwijfeld spelen hier historische en sociale factoren mee.